مدح در شهادت امام حسین علیه السلام
ای گردش چشمان تو سرچـشمۀ هـستی ما محو تو هستیم، تو حیران که هستی؟ خورشید که سرچشمۀ زیبایی و نور است از میـکــدۀ چـشـم تـو آمـوختـه مـسـتـی تا جرعه ای از عشق تو ریزند به جامش هـر لالـه کند دعـوی پـیـمـانه بـه دستی از چار طرف محو تـماشـای تو هستـند هـفـتــاد و دو آئـیـنـۀ تــوحـیـد پـرسـتـی وا کرد درِ مـسـجـد الاقـصای یـقـیـن را تکبیـرة الأحـرام نـمازی که تـو بـسـتـی تا واشـدن پـنـجـره هـرگـز نـزدی پـلک تا خـون شدن حنـجره، از پـا نـنـشـستی ای کاش که گـل های عـطشناک بـبـینـند در دیدۀ خـود خارغـمی را که شکـستی یک گوشۀ چشم تو مرا از دو جهان بس ای گـردش چشمان تو سرچشمۀ هـستی |